Vorig jaar maakte ik met mijn lief Daphne voor onze podcast Piemels en Poesjes een aflevering over open relaties. Want is dat nu een goed idee, of niet? En hoe pak je dit dan aan met elkaar, zonder elkaar uit het oog te verliezen en je relatie op het spel te zetten? Nu een jaar later is dit de best beluisterde aflevering die we tot nu toe gemaakt hebben.

Afgelopen week hebben we weer een aflevering over open relaties opgenomen. Want bij ons gebeurt er van alles, en zitten we in een proces. Een prachtig proces, een pijnlijk proces, een liefdevol proces en soms ook gewoon een kutproces.

Ik krijg in mijn praktijk ook steeds vaker cliënten die hier (hulp)vragen over hebben. Soms een koppel samen, soms mannen of vrouwen apart. Waarbij ik vroeger altijd dacht dat mannen hier meer mee bezig waren dan vrouwen, is de realiteit in mijn praktijk toch anders: het zijn vaker de vrouwen die nieuwsgierig zijn naar een open relatie – in zijn oneindigheid aan verschijningsvormen. Ik durf inmiddels met een gerust hart te zeggen: het onderwerp lééft, en niet alleen in de tantra scene waar ik vandaan kom, maar ook bij de ‘gewone’ mens.

Mijn eigen ontdekkingsreis op het gebied van open relateren duurt alweer bijna 20 jaar. En wat heb ik enorm veel fouten gemaakt in die tijd. Fouten die soms te vermijden waren geweest, maar soms ook gewoon moesten gebeuren omdat ik wat te leren had. Tijdens mijn high intensity tantrajaren – die op het vlak van open relaties ook regelmatig voelden als tropenjaren – zag ik veel van mijn vrienden en vriendinnen in deze wereld worstelen met dezelfde stukken. Ik heb helaas veel relaties hierop stuk zien lopen. Ook mijn eigen huwelijk is hierdoor destijds op de klippen gelopen.

Terugkijkend hierop, en heel veel therapie en opleidingen later, besef ik dat ik aardig naïef was in mijn opvattingen over wat een open relatie werkelijk betekent. Wat ik toen nodig had gehad, was iemand die me op het juiste moment de juiste vragen had gesteld. En me aan de hand had kunnen nemen in het lastige (zelf)onderzoek dat hierbij hoort.

Want waarom zou je dat eigenlijk willen, de relatie openen? En wanneer doe je dat dan, maar vooral ook: wanneer zeker niet? En hoe hou je het veilig voor jezelf en je lief? Hoe deal je met alle heftige emoties die hierbij aangeraakt gaan worden, en hoe kan je elkaar in deze storm nog blijven zien en horen? En wat als je je eigen grenzen niet kent of niet aan kan geven? Of je hebt zelf die behoefte aan s*ks met een ander niet, en je kan er gewoon niet bij dat je lief dat verlangen wel heeft? En ga zo maar door.

Soms komt een stel naar me toe met de vraag hoe ze op een veilige en verantwoorde manier hun relatie kunnen openen. Soms ook hebben ze al geëxperimenteerd hiermee en heeft het naast leuke spanning en plezier ook veel stress en onzekerheid opgeleverd.

Soms vindt de een het geweldig, en vindt de ander het verschrikkelijk.

Altijd zijn de verhalen heel herkenbaar voor mij.

En nu zitten Daphne en ik alweer een tijd in ons eigen proces. Maar hoe kan het ook anders: een open relatie is altijd een proces. Er is altijd wel weer een laagje dieper wat je af kan pellen. Pijntjes en onzekerheden zullen er altijd wel zijn, want als je je hart opent naar elkaar en je kwetsbaar opstelt, zijn het ook niet alleen maar bloemetjes die je elkaar laat zien.

Mocht dit verhaal iets in je raken, dan raad ik je zeker aan om de afleveringen over open relaties van onze podcast te luisteren (je vind de podcast op alle platforms). En zit je zelf in je eigen proces, en wil je hierin begeleiding, dan nodig ik je uit om een gratis kennismakingsgesprek met me te plannen. Ik help je graag.